Reisverslag
Het is groots. Groots geregeld, groots onthaal, grootse rally. De Turman Desert Race heeft alles in zich om een grote rally te worden! Vanaf het moment dat wij in Turkmenistan aankomen krijgen wij twee begeleiders toegewezen, Ovet en Boris, onze nieuwe “beste vrienden voor de week”. Zij regelen van alles en onder politiebegeleiding krijgen we uitgebreide rondleidingen door de stad en de hele omgeving..
Overal waar wij gaan, gaan zij ook. Vanaf het vliegveld rijden wij op ‘lege’ 6-baans wegen langs nieuwe marmeren gebouwen. Zonder mensen en zonder activiteiten. Het is er superschoon, maar ook erg surrealistisch.
Na enkele dagen keuring, briefing en prepareren, worden we uitgenodigd om naar het startpodium te rijden. Duizenden mensen langs de straten staan met vlaggen te zwaaien, op enkele plaatsen staan mega led-schermen om de hele parade zichtbaar te maken voor al het publiek.
Het is inmiddels donker bij het startpodium. We worden aangekondigd door de speaker. Met felle volgspots en harde muziek rijden we het podium op, waar we onthaald worden door de President en zijn gevolg. Wat een mooi begin!
De eerste dag, een proloog van 10 kilometer. Wij komen binnen als de laatste, we krijgen de auto niet op snelheid en toeren. Hebben we vervuilde diesel getankt? Uiteindelijk bleek het een defect van onze turbo te zijn. Repareren onmogelijk, zoeken naar het juiste toerental van de motor en rijden met een fluwelen voet. Dat blijkt de enige manier om de auto niet teveel te moeten resetten. Want resetten kost tijd. Veel tijd. Uiteindelijk hebben we dit alsnog zo’n 100 keer moeten doen, maar we hebben de race zonder fouten uitgereden.
En tijdens zo’n rally maak je veel mee. Lekke banden, vrachtwagens even aangetikt bij het inhalen. De dingen die we meegemaakt hebben, 2 teams geholpen bij wie de auto afgebrand was, een buggy rechtgetrokken (lag op zijn dak) en 7 keer een sleepkabel vastgemaakt. We hebben hard gereden, maar zijn ook dagen pas in het donker uit de duinen binnengekomen.
En die duinen zijn lastig als je turbo het niet goed doet. Wij zijn zelf een keer door een team losgetrokken door de motorstoring, want alleen maar hoge giering is lastig in de duinen. Het terrein was afwisselend. Veel zandpaden en vlaktes, heuvels, duinen en snelle gravel-paden.
De bivaks waren elke avond perfect geregeld. Complete dorpjes zijn in en voor een paar dagen aangelegd. Wegen, landingsbanen, tenten met restaurants, mobiele ziekenhuisjes en zelfs een kleine supermarkt, het stond er allemaal. Prima voorzieningen aan toiletten en douches. En er was elke avond een podium met muziek en danseressen. En dat allemaal midden in de woestijn!
Het is een zware rally, iets dat zich goed laat zien in de statistieken. Na 5 dagen was het deelnemersveld gehalveerd! Maar wij zaten bij de nog rijdende helft.
Laatste dag, het podium!
Direct na de finish reden wij over het ‘finishpodium’ en kregen de beker voor de 3de plaats in de ‘open classe’. Onze positie was net achter de Peugeot, waar Carlos Saintz vorig jaar The Dakar in reed. Deze auto van Harry Hunt en Wouter Rosegaar. Een topteam dat ook enkele etappes heeft gewonnen, maar ze hadden een tijdstraf gekregen vanwege het vervagen van een versnellingsbak en waren daardoor niet meer in de top van het klassement te vinden. Hoe dan ook voor ons was het een waanzinnig resultaat om als 3de te finishen in deze Open Classe, waar toch ook zo’n 9 voertuigen aan deelnamen!
De closing ceremonie was, net als alles, helemaal fantastisch geregeld. Omkleden in een van de mega hotels en naar de sluitingsceremonie.
In een soort amfitheater met 300 Turkmenistanen en 300 deelnemers, pers en assistentie kwamen we terecht in een soort mengeling van Olympische Spelen en het Eurovisie Songfestival! Mega led-schermen en lichtshows, ingevlogen artiesten en lokale dansers maakten er een feest van.
De prijsuitreiking werd nog even dunnetjes overgedaan. Alle winnende teams werden een voor een naar het podium gebracht om daar een medaille, lokale masquotte en een bijzondere traditionele jas inclusief muts omgehangen kregen door de president van Turkmenistan. Een groot feest met veel vuurwerk.
Wat een bijzonder land, wat een bijzonder evenement en kosten nog moeite is gespaard. De eerste rally in dit land en wij als enige Nederlanders die hier een stukje geschiedenis schrijven, door op het podium te eindigen. Een unieke prestatie en vooral ook een uniek ervaring! We gaan hier zeker nog een keer naar toe!
Valk Events is trots op het team! Branco heeft foutloos genavigeerd, Gertjan heeft ondanks de mankementen aan de auto en de fluwelen voet, de finish behaald. De assistentie, Martijn Wijnen, Frans Versteeg en de special guest Erno van Lieshout, bedankt voor jullie werk en regelerij!
